بی‌مهری به معلمان؛ زخم‌هایی که باید درمان شوند!
امروز روز معلم هست. روزی برای گفتن “ممنونم” به کسانی که راه درست زندگی را نشان دادند. اما واقعیت این است که خیلی از معلم‌ها، با وجود این همه تلاش و زحمت، هنوز با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
روز معلم، نمادی از تکریم مقام والای معلم و بزرگداشت تلاش‌های بی‌وقفه کسانی است که آینده یک ملت را می‌سازند. اما در کنار این بزرگداشت‌ها، واقعیت‌هایی تلخ وجود دارد که نمی‌توان از آن‌ها چشم پوشید: مشکلات معیشتی، کاهش منزلت اجتماعی و بی‌توجهی نهادهای مسئول به وضعیت حرفه‌ای و روانی معلمان.
معلمانی که با عشق و تعهد، علم و اخلاق را به نسل‌های آینده منتقل می‌کنند، با چالش‌های فراوانی مواجه‌اند. دریافتی ناکافی، عدم امنیت شغلی، فشارهای کاری، نبود حمایت‌های روانی و رفاهی، تنها بخشی از مشکلاتی است که آن‌ها را در مسیر خدمت‌رسانی دچار فرسودگی می‌کند.
ارزش‌گذاری واقعی به مقام معلم، فراتر از یک روز تجلیل است. لازم است سیاست‌گذاران با نگاه بلندمدت و دلسوزانه، برای ارتقای جایگاه مادی و معنوی معلمان گام‌های مؤثر بردارند. جامعه‌ای که به معلم خود احترام نگذارد، آینده‌اش را نیز در معرض خطر قرار می‌دهد.
روز معلم را نه با گل و پیام، بلکه با تصمیم و اقدام باید گرامی داشت.
علی اکبر قاسمی هنر آموز بازنشسته آموزشکده و هنرستان های فنی و حرفه ای بیرجند
