فرافکنی فرصت سوز آقای رئیس جمهور
جناب رئیس جمهور در گفتگوی تلویزیونی شب گذشته خود فرمودند: «فراخوان دادند اما عده ی کمی آمدند.»
بسیار مایلم بدانم که دقیقا هدف ایشان از این مطلب چیست و مثلا با بیان آن دقیقا می خواهند ما مخاطبان به چه نتیجه ای برسیم؟ فارغ از اینکه چه افراد یا گروههایی این فراخوان را منتشر کرده اند و بدون قضاوت درباره ی درست یا نادرست بودن این فراخوان، مهمترین پرسش ها از ایشان این است که:
آیا اینکه تعداد کمی آمدند به معنی این است که درصد بالایی از مردم از وضع فعلی اقتصاد کشور و معیشت خود راضی هستند و نیازی به اعتراض در خیابان نمی بینند؟
کم بودن تعداد معترضان ( که شهروندان این کشور و احتمالا رای دهندگان به آقای روحانی بوده اند،) به معنای بی اهمیت بودن آنها و مطالبات شان است؟
در جامعه ما بحران مدیریت، بحران فساد فراگیر، بحران بیکاری، بحران تورم و گرانی و … وجود ندارد و کم بودن مردم معترض به معنای صحت نداشتن تمام و کمال مواردی است که معترضان در اعتراض به آن موارد به خیابان آمده اند؟
آنهایی که نیامده اند هیچ گونه اعتراضی به موارد یادشده ندارند؟
اگر نبود برخورد خشونت آمیز نیروهای امنیتی و نیز تحقیر و توهین و تهدید معترضان در تریبون های رسمی کشور، آیا باز هم می توانستید از کم بودن تعداد معترضان این گونه ابراز خرسندی توام با غرور و تکبر کنید؟
پرسش هایی از این دست کم نیستند و بسیاری مسایل دیگر را میتوان در رابطه با این فرموده ی ایشان مطرح ساخت اما سخن را با این پرسش کوتاه میکنم که:
آیا فکر نمیکنید اگر روزی تعداد معترضان زیاد شد و همه یا بخش قابل توجهی از آنان که زیر بار سنگین معیشت خود و خانواده کمر خم کرده و شاهد فقر و فساد و تبعیض هستند، وقتی همه ی راههای اعتراض را بر خود بسته یا بی نتیجه دیدند و راه خیابان در پیش گرفتند، برای شنیدن صدایشان و چاره اندیشی کار، خیلی دیر شده باشد؟
محسن زینلی پور
