شکر نعمت، نعمتت افزون کند … ادامه برف و باران در اقصی نقاط استان تا عصر امروز

شکر نعمت، نعمتت افزون کند …

امروز ۲۷ دی ماه هزار و سیصد و نود و پنج، بارش اولین برف زمستانی در شهر بیرجند باعث خوشحالی همه مردم شد. بارش نعمات الهی در این وقت از سال باعث خوشحالی مردم شد، مردمی که پس از ماه ها انتظار بالاخره روی سفید برف گونه های خشکیده آ نها را خیس نمود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبر شرق، رضا برهانی کارشناس هواشناسی خراسان جنوبی اعلام  کرد: برای بعد از ظهر امروز بارش پراکنده برف و باران را پیش بینی کرده ایم.
کارشناس هوا شناسی خراسان جنوبی گفت: وضعیت جوی استان برای امروز نیمه ابری تا ابری، همراه با بارش پراکنده برف و باران در نیمه شمالی و تداوم سرمای هوا تا بعد از ظهر امروز پیش بینی شده است.
وی ادامه داد: بارش پراکنده برف و باران مقداری از شرق استان را هم در بر خواهد گرفت.
برهانی با اشاره به اینکه تداوم سرما تا دو سه روز آینده میهمان استان است بیان کرد: دمای استان طی ۲۴ ساعت گذشته سه درجه زیر صفر و هفت درجه بالای صفر گزارش شده است.
کارشناس هوا شناسی استان تصریح کرد: در ۲۴ ساعت گذشته سربیشه با هشت درجه زیر صفر سردترین و طبس با ۱۴ درجه بالای صفر گرمترین شهرستان های استان بوده اند.

بهتر نیست در این هوای مطبوع زمستانی که چهره استان ما سپید پوش شده است دستی به سوی پگانه مهربان و بخشاینده هستی برآوریم؟؟؟

امیرالمومنین علی علیه السلام در حکمت ۲۴۴ نهج البلاغه می فرمایند: خداوند در هر نعمتى حقى دارد.كسیكه حقش را ادا كند نعمت او را افزون كند و كسی كه كوتاهى كند نعمت را در خطر زوال قرار مى‏دهد.

و سوال و نکته اصلی در این نوشتار این است که حق خداوند در برابر نعمت هایی که به بندگانش عطا می کند چیست؟

شکر نعمت نعمتت افزون کند         کفر نعمت از کفت بیرون کند

ممکن است این سئوال برای برخی افزاد پیش آمده باشد که آیا نماز شکر را می‌توان مانند نمازهای عادی – مثل نماز صبح – خواند؟

پاسخ: علاوه بر نمازهای واجب، نمازهای مستحب بسیاری نیز وجود دارد، که از جمله آنها؛ دو رکعت نماز عادی است که به هر منظور خیری می‌توان آن‌را خواند؛ از جمله شکر و سپاس از درگاه خداوند.

با این وجود، نماز شکری با چارچوبی انحصاری نیز از امام صادق(ع) چنین نقل شده است:

زمانی که خداوند نعمتى به تو داد دو رکعت نماز بگزار؛ در رکعت اول سوره حمد و «قُلْ هُوَ الله أَحَد» را بخوان و در رکعت دوم نیز ابتدا سوره حمد، سپس سوره «قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُون» را قرائت کن. در رکوع و سجده رکعت اول بگو: «الْحَمْدُ للهِ شُکْراً شُکْراً وَ حَمْداً» و در رکعت دوم در رکوع و سجده بگو: «الْحَمْدُ للهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی»(یعنی: سپاس خدایى را که‏ دعاى مرا مستجاب و حاجتم را بر آورده کرد).[۱]

در برخی از منابع نیز چنین آمده است: دعای «الحمد لله شکرا شکرا لله و حمدا» را در رکوع و سجده هر دو رکعت و دعای «الحمد لله الذی قضا حاجتی و أعطانی مسألتی» را پس از اتمام نماز بخواند.[۱]

همچنین سفارش شده است که پس از نماز شکر، دعای امام سجاد(ع) که در صحیفه سجادیه آمده،[۳]خوانده شود.[۴]

در پایان باید به دو نکته توجه شود:

  1. برخی معتقدند که این روایت در بیان ذکر و نوع خاصی از نماز، اعتبار دارد و مشروع و صحیح است؛ و گرنه خواندن این نوع و شکل از نماز بدون دلیل شرعی (و در مقامی غیر از شکرگزاری) صحیح و مشروع نیست[۵]
  2. علاوه بر این نماز که در منابع شیعی نقل شده؛ اهل سنت نیز نمازی را از پیامبر اسلام(ص) نقل کرده‌اند که حضرتشان پس از فتح مکه و به شکرانه آن پیروزی،‌ چهار نماز دو رکعتی به عنوان نماز شکر خواند.[۶]برخی از اصحاب نیز به تقلید از ایشان، پس از فتوحات خود این نماز را می‌خواندند.[۷]

پی نوشت ها:

[۱]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۳، ص ۴۸۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج ۲، ص ۵۳۲، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.

[۲]. شیخ مفید، محمّد بن محمد بن نعمان، المقنعة، ص ۲۲۵، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

[۳]. علی بن الحسین(ع)، الصحیفة السجادیة، دعای ۳۷، ص ۱۶۲، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.

[۴]. کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ص ۱۶۴، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.

[۵]. محقق حلّی، نجم الدین جعفر بن حسن، المعتبر فی شرح المختصر، ج ۲، ص ۲۲، قم، مؤسسه سید الشهداء، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.

[۶]. ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج ۱، ص ۳۲۴، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.

[۷]. سلمی، محمد بن صامل، قصَّاص، عبدالرحمن بن جمیل و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیرة خیر البشر(ص)، ج ۱، ص ۲۵۴، جده، مکتبة روائع المملکة، ‌چاپ اول، ۱۴۳۱ق.