خراسان جنوبی بزرگترین زیستگاه یوزپلنگ ایرانی؛
به مناسبت روز ملی حمامیت از یوزپلنگ ایرانی، مدیر کل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی گفت: بر اساس اطلاعات به دست آمده وجود ۱۰ قلاده یوزپلنگ در این استان دور از انتظار نیست.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبر شرق، وی ادامه داد: در نیمه اول ۱۳۹۵ ، ۵۲ دوربین تله را در این زیستگاه جاگذاری کردیم که فقط ۱۰ درصد از مساحت این زیستگاه را پوشش می دهد اما با همین حجم کم موفق به گرفتن ۱۸ عکس و هشت فیلم از یوز های ایرانی شدیم که بسیار قابل توجه است.
به گفته وی در تصویر های به دست آمده حضور ۲ قلاده با توجه به بررسی خال های روی بدن حیوان به صورت ۱۰۰ درصد تثبیت شده است اما در بقیه تصاویر به دلیل زاویه نامناسب تصویر کارشناسان هنوز به دنبال شناسایی قلاده های دیگر به صورت کاملا تخصصی هستند.
وی اظهار کرد: این در حالی است که جدای از تصویر ها در سال ۹۴ ، یک مادر و ۲ توله و در سال ۹۵ چهار قلاده یوزپلنگ در این پناهگاه مشاهده شده اند.
وی با بیان اینکه حفاظت از محیط زیست بر همه واجب است، عنوان کرد: بر اساس اصل پنجم قانون اساسی محیط زیست متعلق به همه مردم است و همه آحاد جامعه هم باید در حفظ آن کوشا باشند تا در مسایل زیست محیطی دچار مشکل نشویم.
از سال ۱۳۸۶ و با پیشنهاد « انجمن یوزپلنگ ایرانی» و مشارکت گروه های مردمی حفاظت محیط زیست، روز ۹ شهریور به عنوان روز ملی حفاظت از یوزپلنگ نام گذاری شده است.
علت انتخاب این روز واقعه ای بود که سبب شد یوزپلنگ به عنوان یکی از مهمترین گونه های جانوری ایران بار دیگر مورد توجه قرار گیرد.
در نهم شهریور ١٣٧٣ یک ماده یوز به همراه سه توله اش برای نوشیدن آب به باغ های شهر بافق نزدیک شدند که به علت نبود آگاهی و تصور اشتباه مردم، این گونه جانوری مورد حمله مردم قرار گرفت در این حادثه ماده یوز زخمی فرار کرد، یکی از توله ها در محل کشته شد و محیط بانان فقط توانستند ۲ توله یوز زخمی را نجات دهند که یکی از توله ها در راه تهران جان داد.
تنها توله به جا مانده از این واقعه، یک یوزپلنگ ماده بود که به پارک پردیسان تهران منتقل شد و «ماریتا» نام گرفت به همین دلیل نهم شهریور، روز ملی حفاظت از یوزپلنگ نامگذاری شد.
یوز پلنگ آسیایی یکی از نادر ترین ترین گربه سانان جهان است و بعد از شیر و ببر، سومین گربه سان بزرگ ایرانی است که در خطر نابودی و انقراض قرار دارد.
در اواخر سال ۶۰ با مشاهده یوزپلنگ در منطقه نای بندان طبس با انجام بررسی های لازم، حفاظت از گونه ارزشمند یوزپلنگ در دستور کار اداره حفاظت محیط زیست خراسان بزرگ قرار گرفت و سرانجام به مطرح شدن اولین فاز حفاظت بین المللی یوز پلنگ آسیایی در سال ۱۳۷۵ انجامید.
سپس با پیگیری دفاتر امور حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل مذکور در سال ۱۳۷۷ و با کمک سازمان های بین المللی « پروژه حفاظت از یوز پلنگ آسیایی و زیست بوم های مرتبط» با استفاده از کمک های مالی سازمان تسهیلات جهانی محیط زیست ( GEF) و سازمان حفاظت محیط زیست در شهریورماه ۱۳۸۰ تصویب شد.
بیش از ۴۰ سال است که برای حفاظت یوزآسیایی در کشورهای آسیایی تنها در کشور ما به بقای خود ادامه داده و این افتخار ما ایرانیان است که توانستیم این میراث طبیعی را همچنان حفظ کنیم و ایرانیان حافظان آخرین بازمانده های یوزپلنگ آسیایی یا یوزپلنگ ایرانی در جهان هستند.